ΟΙ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΕΣ ΥΒΡΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΒΡΙΣΤΕΣ

Οι πιο μεγάλες ύβρεις και οι υβριστές

Τις τελευταίες μέρες γράφτηκαν πολλά για τις ύβρεις που εκστόμισαν εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας μερικοί φανατικοί εθνικιστές, που δεν εκφράζουν κανένα, εκτός από τον εαυτό τους. Αυτοί οι νεαροί δεν αποτελούν πια κανένα κίνδυνο, γιατί δεν είναι οργανωμένοι από καμιά ΕΟΚΑ Β’, κανένα Γρίβα με τις δάφνες του Διγενή και καμιά χούντα με την ψεύτικη ιδιότητα της εθνικής Κυβέρνησης. Και φυσικά δεν εξυπηρετούν τους στόχους κανενός σύγχρονου Κίσιγκερ, μια και οι επίγονοι του διεθνούς αυτού απατεώνα, λατρεύουν τον «πρόεδρο της λύσης», που εκλέξαμε με τη ψήφο μας.

‘Ομως αυτές οι βρισιές και η αναφορά στην περίοδο της ΕΟΚΑ Β’ και των «νεκροθαφτών της ενώσεως», μου φέρνει στη σκέψη τις δυο μεγαλύτερες ύβρεις που έχουν κάποιοι εκστομίσει εναντίον της πλειοψηφίας του κυπριακού λαού. ‘Υβρεις πολύ προσβλητικές, που αποτελούν ιστορικούς λίβελους και για τους οποίους δεν υπάρχει τίμημα αποζημίωσης για μας που μας ύβριζαν και μας υβρίζουν.

Την πρώτη ύβρη την εκστόμιζαν οι οπαδοί της ΕΟΚΑ Β’ και του Γρίβα και οι φανατικοί αντιμακαριακοί της περιόδου 1968 – 1974. Ο Μακάριος διακήρυξε την πολιτική του εφικτού και ο κυπριακός λαός τον ακολούθησε δίνοντας του το 90% των ψήφων. ‘Οσοι έχουν την ηλικία μου, θυμούνται τότε τις ύβρεις εναντίον του Εθνάρχη. ‘Ομως εγώ δεν αναφέρομαι σ’ αυτές. Η μεγαλύτερη ύβρις που ακούστηκε τότε απευθυνόταν στην πλειοψηφία του κυπριακού λαού. Μας ύβριζαν τότε οι αντιμακαριακοί και οι ΕΟΚΑβητατζήδες και μας αποκαλούσαν ανθενωτικούς. Αυτή κι αν ήταν βρισιά. ‘Εβριζαν τον καθένα από μας ξεχωριστά. ‘Εβριζαν όμως και το κυπριακό λαό ως σύνολο, λέγοντας ότι το 90% του λαού ήταν ανθενωτικοί. ’Εβριζαν έτσι και το ιδανικό της ένωσης, για την οποία δήθεν αγωνίζονταν. Δήλωναν έτσι ότι η τεράστια πλειοψηφία του κυπριακού ελληνισμού δεν ήθελε την ένωση.

Τη δεύτερη ύβριν την εκστομίζουν πολιτικοί και δημοσιογράφοι, εραστές του καταστροφικού σχεδίου Ανάν. Μας βρίζουν, χαρακτηρίζοντάς μας ως υποστηρικτές της μη λύσης. ‘Οτι προτιμούμε τη διχοτόμηση.

Προσωπικά δεν θα ψηφίσω ποτέ ένα σχέδιο παρόμοιο με το σχέδιο Ανάν. Και όσο προσπαθούν να μας επιβάλουν τέτοια λύση, θα λέω ΟΧΙ σε τέτοια λύση και θα προτιμώ την κατάσταση όπως είναι σήμερα. Αλλά δεν ανέχομαι μερικούς ανανικούς να με βρίζουν, κατηγορώντας με ότι δεν επιθυμώ λύση. Το σπίτι μου είναι μόλις δυο χιλιόμετρα από τη γραμμή της κατοχής, στην κατεχόμενη Αμμόχωστο. Και θα το πάρω με οποιαδήποτε λύση. ‘Ομως εγώ προτιμώ να χάσω το σπίτι μου, φτάνει να μην αποδεχτεί η Κυβέρνηση και ο λαός, λύση τύπου Ανάν, που θα διχοτομήσει την Κύπρο.

Φυσικά υπάρχουν και πολλοί που δεν αποδέχονται την διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία. ‘Ομως η μόνη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία που είδαν, ήταν το σχέδιο Ανάν. ‘Ετσι κανένας δεν μπορεί να τους κατηγορεί, που την απορρίπτουν. Θα είναι καταδικαστέοι, αν πολεμήσουν μια ομοσπονδία «με το σωστό περιεχόμενο». Αλλά μερικοί θεωρούν το «σωστό περιεχόμενο» ως απόρριψη της λύσης.

Το 1974 μας ύβριζαν οι χουντικοί, οι ΕΟΚΑβητατζήδες, οι αντιμακαριακοί και οι εθνικάφρονες. Τώρα μας βρίζουν οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι του ΝΑΙ με πρώτο το Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, που στο φιλελεύθερο της Κυριακής, 26/7/2009 δηλώνει ότι «θα συγκρουστούμε με όσους δεν θέλουν λύση».

Τότε μας έβριζαν οι κάπηλοι της «ένωσης» ως ανθενωτικούς, τώρα μας βρίσουν οι κάπηλοι της ανανικής «επανένωσης», ότι δεν θέλουμε λύση. Εμείς απλώς δεν θέλαμε τότε να γίνουμε νεκροθάφτες της ενώσεως, όπως κατήντησαν οι δήθεν ενωτικοί. Ούτε και τώρα θέλουμε επανένωση δυο κρατών, που θα οριστικοποιήσει τη διχοτόμηση.


Πέτρος Θ. Παντελίδης